سال ۱۳۵۹، ستاد نیروی هوایی عراق که از اول جنگ با برتری هوایی ایران روبرو شده‌است و قریب‌الوقوع بودن شکست حصر آبادان را پیش‌بینی می‌کند، جهت حفاظت هواپیماهای استراتژیک خود تصمیم می‌گیرد آن‌ها را به سه پایگاه بسیار دورافتاده، در نزدیکی مرز اردن، منتقل کند. در اسفند همین سال ستاد نیروی هوایی ایران در جلسات فوق‌العاده‌ای طرح بمباران این سه پایگاه را که به نام پایگاه‌های اچ۳ مشخص شده‌اند، مطرح می‌کند. طرح در ابتدا ناممکن و غیرعملی می‌نماید، اما در نهایت نقشه‌ای متهورانه و بی‌نظیر پیشنهاد می‌شود و در پی آن در سحرگاه ۱۵ فروردین ۱۳۶۰ هشت فروند جنگنده‌ی بمب‌افکن ایرانی جهت حمله به اچ۳ به پرواز در می‌آیند.