در تابستان سال ۱۸۵۹، پزشکی بیوه با اکراه می‌پذیرد زنی برده‌ٔ آزادشده و دختر مرموز سفیدپوستش را در سفری پنج‌روزه از میان غرب خون‌آلود همراهی کند تا نزد شفابخش مذهبی شهری دورافتاده بروند. زن باور دارد که دخترش تسخیر شده است، اما پزشک معتقد است او تنها حامل نوعی بیماری است. با این حال، حقیقتی انکارناپذیر باقی می‌ماند: هر موجود زنده‌ای که دختر لمس می‌کند، به‌طرزی مرموز می‌میرد.